Quid novi ex Africa ? – to częste, odwieczne niemal pytanie stawiane przede wszystkim w epoce odkryć geograficznych. Nieznane wtedy zupełnie wnętrze kontynentu stanowiło zagadkę i zachęcało wielu do jego zbadania. Zainicjowana w 2014 r. – po III Kongresie Afrykanistycznym – przez Muzeum Miejskie w Żorach seria wydawnicza Ex Africa semper aliquid novi odpowiada na to dawne pytanie wskazując na bogatą przeszłość kontynentu, ale przede wszystkim na różne aspekty jego współczesnego życia. Jest to bowiem kontynent pełen możliwości i nadziei. Kolejny, VI z kolei Kongres Afrykanistów Polskich zaprezentował różne pola badawcze i mam nadzieję otworzył nowe. Był to Kongres nietypowy. Planowany stacjonarnie Krakowie, odbył się ostatecznie zdalnie w dniach 20-23 kwietnia 2021 r. Było to możliwe dzięki Państwowemu Muzeum Etnograficznemu w Warszawie. Jego głównymi organizatorami było Polskie Towarzystwo Afrykanistyczne oraz Instytut Etnologii i Antropologii Kulturowej UW. Wygłoszono Nan im ponad 90 referatów. Wzięli w nim udział afrykaniści spoza Polski, ale szczególnie warto tutaj podkreślić obecność badaczy afrykańskich oraz badaczy mieszkających na stałe w Afryce. Spełnia się zatem także postulat umiędzynarodowienia tegoż kongresu, chociaż jest on z nazwy i z natury Kongresem Afrykanistów Polskich. Wzięło w nim udział także wielu ludzi młodych, co daje nadzieję na owocne kontynuacje tego wydarzenia.