Pięćdziesiąt lat temu (1970 r.) pierwsza grupa polskich oblatów dotarła do Guider w północnym Kamerunie. Wsparli oni oblatów francuskich, którzy jako pierwsza zorganizowana grupa misjonarzy przybyli do tej części kraju jesienią 1946 r. Na terenie powierzonym polskim oblatom do ewangelizacji istniały już trzy dobrze zorganizowane misje. Były nimi misje Guider, Lam i Bidzar w kraju Gidarów. Misjonarz z Guider dojeżdżał także do kraju Dabów, do wioski Mandama. Na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych polscy oblaci przejęli cztery kolejne misje poza terenem powierzonym im do ewangelizacji: Poli, Fignolé, Ndingtire i Karna-Mbé w diecezji Ngaoundéré. Polscy oblaci nie ograniczyli się do przejęcia wcześniej założonych misji. Pierwszą placówką, założoną od podstaw przez polskich oblatów, była misja w Figuil. Kolejne misje polscy oblaci założyli w Bibémi, Boula Ibib, Tcholliré i Madingrin. Ostatnią misją założoną przez polskich misjonarzy oblatów w północnym Kamerunie była misja w Mayo Oulo. Ponadto polscy oblaci założyli także dwie placówki w diecezji Yokadouma: Garigombo-Ngoundi oraz parafię Nôtre Dame de la Paix w mieście Yokadouma. Ogółem w latach 1970-2010 w Kamerunie pracowało 69 polskich oblatów Maryi Niepokalanej. Szczegółowi ich pracę w tych latach dokumentuje książka: Jarosław Różański, Działalność polskich oblatów Maryi Niepokalanej w Kamerunie (1970-2010), Warszawa: Instytut Dialogu Kultury i Religii, Wydział Teologiczny UKSW, Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego 2015, ss. 292. Można ją pobrać w PDF bez odpłatności pod adresem: https://www.academia.edu/42997214/