Figuil w połowie XX w. było niewielką wioską, która wyrosła w buszu. Swe powstanie i późniejszy, dynamiczny rozwój zdaje się zawdzięczać wybudowanej drodze Garoua-Maroua. W Figuil osiedliło się wielu Gidarów. W miasteczku powstał także zakład obróbki marmurów i produkcji wapna „Rocca”, prowadzony przez Korsykanina, Pierre’a Roccaglia, a także wielka cementownia. Były to dwa zakłady przemysłowe, w które Kamerun Północny jest niezwykle ubogi. Podniosły One znaczenie Figuil w całej okolicy. Pięćdziesiąt lat temu w Figuil polscy oblaci założyli od podstaw misje katolicką. 11 maja 1975 r. została erygowana zakonna Delegatura Polskiej Prowincji Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej w Figuil, zwana w skrócie „Delegaturą Figuil”. Dzisiaj Figuil jest prężnie rozwijającym się miasteczkiem, w którym znajduje się jedyne w północnym Kamerunie Sanktuarium maryjne. Zarys dziejów miasta i misji polskich oblatów przedstawia: Jarosław Różański, Figuil – zarys dziejów miasta i centralnej misji polskich oblatów Maryi Niepokalanej w północnym Kamerunie, w: Waldemar Cisło, Jarosław Różański, Maciej Ząbek (red.), Bilad as-Sudan – dziedzictwo przeszłości, Pelplin: Instytut Dialogu Kultury i Religii WT UKSW, Bernardinum 2015, s. 163-197.

Artykuł można pobrać w PDF bez odpłatności pod adresem: https://www.academia.edu/44578867/